- Należy być wyspanym!
- Kilkanaście godzin wcześniej odstawiamy wszelkie wysokosłodzone napoje gazowane, słodkie soczki, cukierki.
- Pszenna bułka też jest z łatwo i szybko przyswajalnego cukru!!!
- Przez kilkanaście godzin wcześniej unikamy wszelkich hot-dogów, hamburgerów, chipsów, fastfoodów, chińskich knajpek z szybkim jedzeniem. Wszędzie tam bywa używany bez umiaru glutaminian sodu. Ta przyprawa w niewielkich dawkach jest nieszkodliwa, ale w dużych powoduje rozregulowanie mózgu.
- Tzw. energetyki są również zakazane. Nie dość, że zawierają bardzo dużo cukru, to jeszcze zawierają narkotyk przeregulowujący nasz mózg.
- Nadmiar kawy nie jest wskazany.
- W dniu badania odstawiamy leki poprawiające koncentrację uwagi — czyli oparte na metylofenidacie i atomoksetynie.
Jak należy rozumieć wynik MOXO?
Test bada następujące wymiary:
- A- Uwaga – czy badany zauważa pojawiający się element.
- T- Czas reakcji – w jakim czasie badany zareaguje na pojawiający się element.
- I – Impulsywność – czy badany reagował w sytuacjach, kiedy nie powinien reagować.
- H – Nadaktywność – czy badany reagował po kilka razy na jeden bodziec.
Test składa się z następujących etapów:
- Podstawowy – bez dystraktorów.
- Na ekranie są pojedyncze dystraktory wizualne.
- Na ekranie są podwójne dystraktory wizualne.
- W głośnikach są ciche dźwięki.
- W głośnikach są głośne dźwięki.
- Na ekranie są pojedyncze dystraktory wizualne oraz w głośnikach ciche dźwięki.
- Na ekranie są podwójne dystraktory wizualne oraz w głośnikach głośne dźwięki.
- Podstawowy – bez dystraktorów.
Podstawowa ramka mówiąca o wyniku:
Znaczenie kolorów:
- ciemnozielony- wynik lepszy niż przeciętny,
- jasnozielony – wynik przeciętny,
- żółty – poniżej przeciętnej, ale w normie,
- czerwony – poniżej normy.
Jak widać, w tym badaniu wymiary A, T i H są lepsze niż średnia a wymiar I jest zdecydowanie poniżej normy.
W drugiej ramce widać wynik powtórnego badania, tym razem badany był pod wpływem leków (Medikinet 5mg). Jak widać, tym razem wymiar impulsywności jest w normie.
Etapy testu
Dalej możemy obejrzeć, jak badany radził sobie na kolejnych etapach testu.
Im wykres jest wyżej, tym jest lepszy wynik.
Jak widać, na początkowym etapie badany się jeszcze nie skupił albo, być może, do skupienia potrzebuje jakichś dystraktorów, bo impulsywność była bardzo wysoka. Nie wiemy, dlaczego tak się stało, to wymaga późniejszego dopytania. Na etapie dystraktorów wizualnych badany sobie radził całkiem dobrze, ale jak się pojawiły dźwięki, całkiem się pogubił. Na etapach dystraktorów dźwiękowych i łączonych impulsywność była bardzo duża.
Teraz możemy popatrzeć na wykres badania wykonanego po podaniu leków. Jak widać, początkowy etap jest nadal słaby, ale na dalszych etapach jest już dużo lepiej. Tylko na etapie połączonych silnych dystraktorów występuje wyraźne załamanie wyników, również etap końcowy jest dużo lepszy.
Ponieważ etap początkowy w obu badaniach jest słaby, można podejrzewać, że obniżenie wyniku nie jest spowodowane tym samym czynnikiem co obniżenia na późniejszych etapach. Można podejrzewać, że badany ma długi czas przełączania się pomiędzy zadaniami i na to zaburzenie lek nie działa.