Żaden z testów psychologicznych nie daje pełnej pewności co do prawdziwości wyniku. Wiarygodność testów opisują dwa podstawowe parametry:
Czułość (Sensitivity)
Czułość testu diagnostycznego odnosi się do zdolności testu do prawidłowego wykrywania osób z daną chorobą lub stanem (prawdziwie pozytywne wyniki).
Matematycznie, czułość jest określana jako stosunek prawdziwie pozytywnych wyników do sumy prawdziwie pozytywnych wyników i fałszywie negatywnych wyników.
Wysoka czułość oznacza, że test jest dobry w wykrywaniu choroby u osób, które faktycznie ją mają.
Swoistość (Specificity):
Swoistość testu diagnostycznego odnosi się do zdolności testu do prawidłowego wykrywania osób bez danej choroby lub stanu (prawdziwie negatywne wyniki).
Matematycznie, swoistość jest określana jako stosunek prawdziwie negatywnych wyników do sumy prawdziwie negatywnych wyników i fałszywie pozytywnych wyników.
Wysoka swoistość oznacza, że test jest dobry w wykrywaniu braku choroby u osób, które faktycznie jej nie mają.
W skrócie mówiąc, te parametry mówią jak często ktoś zaburzeniami będzie miał wynik pozytywny, a ten bez zaburzeń negatywny.
W idealnym świecie idealny test będzie zawsze wykrywał zaburzenie a w przypadku braku zaburzenia, będzie mówił, że nie ma, ale świat nie jest idealny, więc testy nigdy nie są idealne. Testy różnią się między sobą tymi parametrami.
Wiele z nich dają wyniki całkowicie losowe i nie są już uznawane: na przykład Test Drzewa, niektóre są uznawane z pewnymi zastrzeżeniami: na przykład Kwestionariusz Osobowości Eysencka EPQ-R.